IMMERSE blog

Volg ons Twitter-account @Immerse_Project om op de hoogte te blijven.

Ben je ooit iemand tegengekomen die worstelt met alcohol- of drugsgerelateerde problemen? Het is heel goed mogelijk dat je dat hebt gedaan. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de wereldbevolking af en toe drugs gebruikt of problematisch alcohol consumeert. Wat echter nog zorgwekkender is, is dat ongeveer één op de tien mensen wereldwijd lijdt aan een middelenstoornis. Dit is op zijn zachtst gezegd problematisch. Middelengebruik heeft niet alleen direct een negatieve invloed op de fysieke gezondheid, maar heeft ook een blijvend effect op verschillende aspecten van het leven buiten de fysieke gezondheid, zoals de kwaliteit van sociale relaties en de economische stabiliteit. De neveneffecten van middelengebruik zijn wijdverspreid waargenomen over verschillende lagen van de samenleving (UNODC, 2022; WHO, 2018).

Slechts één op de zes personen met drinkproblemen en één op de tien drugsgebruikers krijgen adequate behandeling (Mekonen et al., 2021; Degenhardt et al., 2017). Verschillende factoren dragen hieraan bij. Het gebrek aan gespecialiseerde gezondheidszorg speelt een belangrijke rol en maakt het moeilijk voor de getroffenen om de hulp te krijgen die ze nodig hebben. Er is echter ook een opmerkelijke aarzeling bij bepaalde individuen om deel te nemen aan behandelprogramma's, wat het pad naar herstel verder belemmert. Bovendien, zelfs voor degenen die geluk hebben om behandeling te krijgen, ervaart ongeveer de helft van hen terugval tijdens hun reis om van hun verslaving af te komen (McLellan et al., 2001).

Naar mijn ervaring hangen succesvolle behandelresultaten voor middelenstoornissen af van verschillende cruciale factoren. Ten eerste is het essentieel om individuen te helpen bij het ontwikkelen van een dieper zelfbewustzijn en hen te voorzien van constructieve copingstrategieën om moeilijke situaties aan te pakken. Het uitrusten met constructieve copingstrategieën om moeilijke situaties aan te pakken is even vitaal. Misschien is het belangrijkste aspect echter het koesteren van hun langetermijnmotivatie om zich te onthouden. Ik geloof dat dit kan worden bereikt wanneer deze personen worden behandeld in een veilige werkrelatie met een behandelend clinici, waarbij beide partijen op passende wijze betrokken zijn bij het behandelingsproces. De vraag blijft echter hoe we ons kunnen richten op het verbeteren van deze cruciale factoren.

In het digitale tijdperk van vandaag bezit bijna iedereen een smartphone met internetverbinding. Deze wijdverbreide beschikbaarheid van digitale technologie heeft de gezondheidszorg aanzienlijk beïnvloed door de opkomst van mobiele gezondheidspraktijken, algemeen bekend als 'mHealth'. De mHealth-benadering houdt in dat mobiele digitale apparaten worden gebruikt om de volksgezondheidspraktijken te ondersteunen of te verbeteren. De integratie van mHealth-tools in behandelingsparadigma's heeft enorm potentieel om ook de verslavingszorg te revolutioneren. Door mHealth te benutten, kan de behandeling voor personen die worstelen met verslaving toegankelijker, persoonlijker en boeiender worden.

Momenteel zijn er tal van mobiele apps beschikbaar om het gebruik te verminderen of onthouding van psychoactieve stoffen te bevorderen. Het probleem is echter dat veel van deze apps onvoldoende informatie bevatten over hun theoretische basis, ontwikkeling, validatie en onschadelijkheid (Bahadoor et al., 2021; Staiger et al., 2020). Degenen die validatie hebben ondergaan, zijn effectief gebleken bij de behandeling van verslaving (Carreiro et al., 2020). Desalniettemin worden ze zelden in de praktijk gebruikt.

Een van de vragen die we proberen te beantwoorden via het IMMERSE-project is waarom effectieve mHealth-tools niet routinematig worden gebruikt in de behandeling. Bovendien willen we verder gaan en "richtlijnen" bieden over hoe een op ESM gebaseerde mHealth-tool zo effectief mogelijk kan worden geïmplementeerd in de reguliere psychiatrische en psychologische zorg.

Mijn klinische en onderzoeksinteresse ligt op het gebied van verslaving. Binnen het IMMERSE-project ben ik geïnteresseerd in hoe patiënten die herstellen van verslaving het gebruik van mHealth-tools in hun behandeling ervaren. Wat denken zij dat de barrières zijn, of juist de faciliterende factoren voor het gebruik van deze tools? Wat zijn hun zorgen en hoe kunnen we die helpen wegnemen? Dit zijn belangrijke vragen die we moeten beantwoorden om mHealth-tools succesvol te kunnen gebruiken in de klinische praktijk.

Zoals ik eerder al noemde, zijn een veilige therapeutische alliantie en adequate betrokkenheid bij de behandeling van zowel de patiënt als de clinici cruciaal voor een succesvolle behandeling. Een passend gebruik van mHealth-tools kan bijdragen aan een beter begrip tussen de patiënt en hun clinici, wat leidt tot een betere relatie en een grotere motivatie voor de patiënt om deel te nemen aan behandelingsbeslissingen en de aanbevelingen van de clinici op te volgen.

Samenvattend richt ik me in mijn promotieonderzoek op het verkennen van de impact van onze digitale tool op individuen die behandeling ondergaan voor verslaving. Ik evalueer de impact door te onderzoeken of de tool bijdraagt aan een grotere betrokkenheid bij de behandeling, de gedeelde besluitvorming met de clinici over de voortgang van de behandeling verbetert, en bijdraagt aan een betere werkalliantie tussen clinici en patiënten. Bovendien onderzoek ik belangrijke factoren die individuen die behandeling ondergaan voor verslaving cruciaal vinden voor het gebruik van op ESM gebaseerde mHealth-tools in therapie.

Ben je geïnteresseerd om meer te weten te komen over mijn werk? Voel je vrij om contact met me op te nemen via e-mail: adam.kurilla@uniba.sk

Referenties

1. Bahadoor, R., Alexandre, J.-M., Fournet, L., Gellé, T., Serre, F., & Auriacombe, M. (2021). Inventory and Analysis of Controlled Trials of Mobile Phone Applications Targeting Substance Use Disorders: A Systematic Review. Frontiers in Psychiatry, 12, 622394. https://doi.org/10.3389/fpsyt.2021.622394

2. Carreiro, S., Newcomb, M., Leach, R., Ostrowski, S., Boudreaux, E. D., & Amante, D. (2020). Current reporting of usability and impact of mHealth interventions for substance use disorder: A systematic review. Drug and Alcohol Dependence, 215, 108201. https://doi.org/10.1016/j.drugalcdep.2020.108201

3. Degenhardt, L., Glantz, M., Evans-Lacko, S., Sadikova, E., Sampson, N., Thornicroft, G., Aguilar-Gaxiola, S., Al-Hamzawi, A., Alonso, J., Helena Andrade, L., Bruffaerts, R., Bunting, B., Bromet, E. J., Miguel Caldas de Almeida, J., de Girolamo, G., Florescu, S., Gureje, O., Maria Haro, J., Huang, Y., … on behalf of the World Health Organization’s World Mental Health Surveys collaborators. (2017). Estimating treatment coverage for people with substance use disorders: An analysis of data from the World Mental Health Surveys. World Psychiatry, 16(3), 299–307. https://doi.org/10.1002/wps.20457

4. McLellan, A.T., Lewis, D.C., O'Brien, Ch.,P., & Kleber, H.D. (2000). Drug dependence, a chronic medical illness: implications for treatment, insurance, and outcomes evaluation. JAMA, 284(13), 1689–1695. https://doi.org/10.1001/jama.284.13.1689

5. Mekonen, T., Chan, G. C. K., Connor, J., Hall, W., Hides, L., & Leung, J. (2021). Treatment rates for alcohol use disorders: A systematic review and meta‐analysis. Addiction, 116(10), 2617–2634. https://doi.org/10.1111/add.15357 

6. Staiger, P. K., O’Donnell, R., Liknaitzky, P., Bush, R., & Milward, J. (2020). Mobile Apps to Reduce Tobacco, Alcohol, and Illicit Drug Use: Systematic Review of the First Decade. Journal of Medical Internet Research, 22(11), e17156. https://doi.org/10.2196/17156

7. United Nations Office on Drugs and Crime. (2022). World drug report 2022. United Nations, Vienna.

8. World Health Organization. (2018). Global status report on alcohol and health 2018. World health organization, Geneva.